Butteri, de cowboys in de Maremma

In het zuiden van Toscane, in de Maremma, vind je nog echte cowboys. Deze butteri, zoals ze worden genoemd, vind je vooral in het Parco della Maremma, waar ze de typische witte runderen hoeden. Maar ook hoger in de heuvels, in de buurt van Cinigiano en Paganico worden nog runderen in het wild gefokt, de bovini bradi. In de heuvels rond Podere Santa Pia, lichten af en toe witte vlekken op in de heuvels.

De Buttero was een herder, de man die verantwoordelijk is voor het bewaken, het verzorgen van, het temmen en het controleren van de koeien en paarden die in grote kuddes in het wild gefokt werden. Met de landwinning onder Mussolini in de jaren 1930 en '40, gevolgd door de agrarische hervormingen van de jaren 1950, betekende het einde van de grote landerijen, en daarmee ook eigenlijk het einde van het tijdperk van de professionele Buttero.
De Maremma en de Alta Maremma zijn waarschijnlijk de laatste delen van Toscane waar nog een glimp overblijft van de fascinerende Toscaanse levensstijl van de butteri.

Buoi maremmani

Belijk een kaart met alle wandelingen van het Parco Naturale della Maremma

[1] Zie ook: Toscanamare |www.parco-maremma.it

[2] Bron: La razza bovina Maremmana | pdf www.siafcare.com

[3] Foto uit Uomini e animal | www.alberese.com

Voor algemene en actuele informatiekan je hier terecht: www.parco-maremma.it
Je kan er ook kaarten van de wandelroutes in een hogerr resolutie downloaden (en laden op je tablet of ipad).

Toscaanse stranden | Maremma | [1] Van Principina a Mare tot Piombino (eng)
Toscaanse stranden | Maremma | [2] Van Principina a Mare tot Ansedonia (eng)
Le spiagge più belle della Toscana | Naturisme in Toscane | La costa, le spiagge e il mare della Toscana naturista

Wandelen in Toscane | Parco Regionale della Maremma | Van Alberese tto San Rabano en Cala di Forno (eng)


Aan de kust, ter hoogte van Elba, in het zuiden van de provincie Livorno, vinden we ook de zes parken van Val di Cornia. De parken loipen op het grondgebied van Piombino, San Vincenzo, Campiglia Marittima, Suvereto en Sassetta, en omvatten twee archeologische parken, 4 natuurparken, 3 musea en een informatiecentrum.

Archeologisch Park van Baratti en Populonia
Archeologisch Museum van het gebied Populonia
Archeomijnbouw park van San Silvestro
Parco Costiero della Sterpaia
Parco Costiero di Rimigliano
Natuurpark van Montioni
Parco Forestale di Poggio Neri
Villa Lanzi, documentatiecentrum
Het museum en kasteel van de stad Piombino
De Rots van Campiglia

Kijk voor meer informatie over alle zes verschillende parken op de website van de Parchi della Val di Cornia. http://www.parchivaldicornia.it/

Langs de weg naar Capalbio Scalo bereik je het meer van Burano, een overblijfsel van het uitgestrekte moeras dat ooit de hele vlakte overdekte. Het meer is de thuisbasis van het meer van Burano Nature Preserve, opgericht in 1967 en de oudste van beschermde gebieden het Wereld Natuur Fonds.

De Buranaccio toren staat in het midden van de smalle zanderige landengte die het meer van de zee scheidt. De toren werd gebouwd door de Spanjaarden in de 16de eeuw, en is nu prive-eigendom.

Het Lago di Burano was ooit een groot jachtgebied. Nu is het een natuurreservaat van het WWF en is een ware oase in het zuiden van Toscane. In de oase leven verschillende vogelsoorten, standvogels en trekvogels, zoals de aalscholvers, reigers , meerkoet, kuifeend, de tafeleend, de slobeend (symbool van de WWF ), de waterral en ijsvogel. Ook de roze flamingo strijkt er tijdens de migratie voor een korte periode neer.

Een mooie wandeling rond het meer en langs de kust brengt je nar Ansedonia en de oude Romeinse nederzetting Cosa.

Aan de voet van de heuvel van Ansedonia, is een grot, de Spacco della Regina (de gleuf van de Koningin), die deel is van een oude etruskische waterweg.
Er zijn veel hypothesen over de oorsprong van deze door de mens aangepaste, natuurlijke holte. Een legende vertelt dat het de plaats was waar de Etruskische koningin Ansedonia buiten het bereik van nieuwsgierige ogen kon zwemmen.

Aan het strand staat de Torre Tagliata. De toren, daterend uit de vijftiende eeuw, werd gebouwd op de plaats van een Romeinse villa uit de keizertijd. De Torre Tagliata wordt ook wel de toren van Puccini genoemd. De Spaanse toren was een tijd lang omdat het eigendom van de beroemde muzikant. De componist Giacomo Puccini woonde in deze toren tijdens de laatste jaren van zijn leven. Hij begon er met het schrijven van de opera Turandot, maar was er niet gelukkig. In 1922 verkocht hij het huis.

Puccini 'also had his eye on a winter retreat: the ancient fort of Torre della Tagliata in a remote part of the Tuscan Maremma (' 1O metres from the sea, ... plenty of hunting and fishing, ... climate: Montecarlo, because it's sheltered by the hill of Ansedonia, ... altogether a real delight." By October 1919 he had completed the purchase and was able to move in after Christmas. Bur his delight was of short duration. Within a year he was inveighing against the desolation, the stink of the marshes, and, above all, the debilitating 'scirocco'. In 1922 he put the property up for sale.'[Julian Budden, Puccini: His Life And Works, New York: Oxford University Press, 2002. ]

Blijf hier dus niet te lang. Het is een wat troosteloze plek, de vervallen accomodatie en het zwarte zand zijn niet bepaald uitnodigend, en aan de andere kant van de heuvel ligt de Tombolo di Feliglia, een natuurreservaat met een van de mooiste stranden van Italië. De landengte die het vasteland met Monte Argentario verbindt is 7 kilomerter lang en enkel voor voetgangers en fietsers togankelijk.
Een wonderlijke plek. Meer informatie en een kaart met de toegang tot het reservaat vind je hier:

Lago di Burano and Tombola di Feniglia | Walking in Tuscany, itineraries between sea and mountains

Spacco of Bagno della Regina (Queen's Bath)

Tombolo di Feniglia, zicht van op Monte Argentario