Duomo (S. Cerbone)

De gevel van de Duomo is een mooi voorbeeld van de verspreiding van de ‘Pisaanse’ stijl tot een heel eind buiten Pisa zelf: de loggia, de blinde bogen, het kleureneffect, het roosvenster zijn even zovele uitingen daarvan. Ook de sculpturale versiering past in de vb. uit de stad aan de Arno: het architraafreliëf (met episodes uit het leven van de H. Cerbone), de ‘halve leeuwen’ boven de kapitelen, de symbolen van de evangelisten, het paard en de griffioen geven een merkwaardige mix van oudheid, middeleeuwse fantasie, Etruskisch ‘Nachleben’ en christelijke inspiratie.
In het linkerzijpand de Cappella della Madonna met een opmerkelijke Madonna delle Grazie uit de veertiende eeuw, waarin de invloed van Duccio di Buoninsegna's Maestà merkbaar is.
Onder de absis bevindt zich een een marmeren sarcofaag op zuilen en pilasters met 8 taferelen uit de legende van de Heilige Cerbone. Dit meesterstuk van beeldhouwwerk wordt toegeschreven aan Goro di Gregorio.

Palazzo Pretorio

Tegenover de Duomo ligt het Palazzo Pretorio. Tegenwoordig is er het Museo Civico Archeologico ondergebracht met vooral Etruskische vondsten en een kleine collectie middeleeuwse kunst. Op de eerste verdieping, prachtige plafond-fresco's 16e eeuw; aan de rechtermuur het beroemde werk van Ambrogio Lorenzetti, Maestà (Tronende Madonna). Na de dood van Duccio waren de gebroeders Lorenzetti de belangrijkste schilders in Siena.

Een mooie wandeling brengt je van het centrale plein, de Piazza Garibaldei, langs de Via Valle Aspra, naar een van de oudste kerken van de stad, de Chiesa e convento di San Pietro all'Orto (1197). Iets verder, in hetzelfde complex bevindt zich het het Museo di Arte Sacra.
Naasr de Maestà van Ambrogio Lorenzetti zijn er mooie zwarte beelden te zien, afkomstig uit een ouder

Museo d'Arte Sacra di S.Pietro all'Orto

Het Museo d'Arte Sacra is gehuisvest in het klooster van San Pietro all'Orto, gebouwd door de Augustijnen in de veertiende eeuw. Het grenst aan de kerk die dateert uit de 12e-13e eeuw. Naast de kerk betreed je een prachtige kloostergang met de zuilen en kapitelen die kenmerkend waren voor de oorspronkelijke middeleeuwse structuur.
De ingang van het museum bevindt zich iets verder, aan de Corso Diaz 36.

De Maestà door Ambrogio Lorenzetti, gemaakt als een altaarstuk voor de kerk van San Pietro all'Orto werd herontdekt in de kelders van het klooster tijdens de late negentiende eeuw en geïdentificeerd als een werk van Lorenzetti dankzij geschriften van Vasari.

De opkomst van het schildersberoep in Siena en in Firenze was in hoge mate afhankelijk van de opdrachten voor decoraties in bedelordekerken in Midden-Italië. Vooral tussen 1315 en 1340 ontstond een ongekend afzetgebied voor altaarstukken uit Siena. Deze markt omvatte de centra Napels, Orvieto, Perugia, Assisi, Arezzo, Siena, Firenze, Pisa, San Gimignano, Avignon, Rome en Parijs. De schilders die in Siena waren opgeleid profiteerden van de grote vraag in hun eigen stadstaat en van de opdrachten die vanuit de omringende steden naar hen toekwamen.
In de jaren dertig werd Ambrogio Lorenzetti, na het uitvoeren van opdrachten in de ommelanden en in Florence, de toonaangevende schilder in Siena. Net als Pietro Lorenzetti was hij in staat grote verhalende voorstellingen te schilderen, bestaande uit tien of meer figuren die op een natuurgetrouwe manier geplaatst werden in een ingewikkeld interieur. Ambrogio Lorenzetti was in staat een complex tegelpatroon te schilderen als grondvlak voor een groep figuren die in een dramatische handeling verwikkeld waren, zoals de Zuivering van Maria. [1]

Museo d'Arte Sacra di S.Pietro all'Orto, Corso Diaz 36

Een andere romaans-gotische kerk is Sant'Agostino.