Castelnuovo Berardenga, Villa Chigi Saracini, Villa di Geggiano (Villa Bianchi Bandinelli), Villa di Monaciano, Abbadia d'Ombrone en Monastero d'Ombrone, Certosa di Pontignano | De mooiste en minder bekende stadjes in Toscane

Castelnuovo Berardenga

Castelnuovo Berardenga ligt in de provincie Siena. Het vormt is de zuidelijke grens van de Chianti Classico wijnzone. Gesticht in de 9e eeuw, Castelnuovo Berardenga heeft een mooie oud centrum met een 14e eeuwse toren, (de Torre dell'Orologio), de de Propositura dei Santi Giusto e Clemente, met een Madonna met Kind door Giovanni di Paolo, en het Museo del Paesaggio. De grootste bezienswaardigheid is wat overblijft van het oorspronkelijke kasteel dat in 1366 door de Sienezen gebouwd werd.

Maar de belangrijkste redenen voor een bezoek aan Castelnuovo Berardenga liggen in de omgeving van het dorp, met name de Certosa van Pontignano, de italianate tuinen van Villa Chigi Saracini en Villa di Geggiano, de Engelse tuin van Villa di Monaciano, een 18e eeuwse villa met een prachtig Engels tuin, Villa Arceno, Villa di Catignano en Villa di Geggiano in Pianella, Pievasciata en het middeleeuwse dorp San Gusmè, de Romaanse kerk Pieve a Pacina met zijn ronde klokkentoren, Abbadia d' Ombrone en Monastero d' Ombrone en het Kartuizerklooster van Pontignano met zijn fijne kloosters en tuinen.

Aan de rand van Castelnuovo ligt het kasteel van Montalto en in Vagliagli, in het hart van de Chianti Classico, ligt het 16e eeuwse Fortezza dell'Aiola. Sinds 1932 is Castelnuovo Berardenga een deel van de Chianti wijnstreek. Het grondgebied van Castelnuovo Berardenga wordt verdeeld tussen Chianti Colli Senesi en Chianti Classico, waarvan het de meest zuidelijke gemeente is.

Montaperti ligt op het grondgebied van Castelnuovo, en was het strijdtoneel van de slag bij Montaperti.
Oorspronkelijk was Siena een romeinse militaire kolonie, ook al zijn er in het historisch centrum voorwerpen gevonden die doen denken dat de stad door de Etrusken werd opgericht. Dankzij zijn ligging langs de via Francigena die het noorden van Europa met Rome verbond, werd Siena in de middeleeuwen steeds belangrijker.
Dit bracht het in conflict met Firenze in een lange en bloederige oorlog waar een groot deel van Toscane bij betrokken was. Beroemd is de sienese overwinning in de strijd van Montaperti (1260), gezonden door Dante in zijn Goddelijke Komedie.

Torre Civica o dell'orologio
Castelnuovo Berardenga dankt zijn naam aan het kasteel op zijn grondgebied. Het nieuwe kasteel (Castelnuovo) werd rond 1366 opgericht door de Republiek Siena als een surveillance punt op de grens met Firenze en Arezzo. In 1382, kort na de voltooiing van de muren van het kasteel, viel de beruchte condottiere, Sir John Hawkwood aan het hoofd van een Florentijnse leger Castelnuovo aan, maar zonder succes. Het kasteel werd opnieuw belegerd door de Florentijnen in 1478 en 1479, in een poging het voor de Sienezen te bezetten. Dergelijke gebeurtenissen dwong de heersers van de Republiek Siena om de vestingwerken te vergroten, aan het einde van de 15e eeuw met een nieuwe cirkel van muren, en zeven torens, waarvan er slechts een overblijft. In 1511 werd Castelnuovo afgestaan aan Belisario Bulgarini die het kasteel behield tot het in 1526 weer onder de directe heerschappij van Siena kwam. In 1554 onderging Castelnuovo Berardenga hetzelfde lot als Siena zelf, en viel onder de absolute heerschappij van de eerste groothertog van Toscane.		Paolo Ucello, Funerary Monument to Sir John Hawkwood , Santa Maria del Fiore, Firenze
John Hawkwood (ca. 1320 - 1394) was een condottiere van Engelse afkomst. In 1370 contracteerde Florence hem en zijn manschappen, en in 1377 moordde hij Cesena uit in naam van paus Gregorius XI. Niet lang daarna wisselde hij weer van bondgenoot en werkte hij voor de anti-pauselijke stadstaten. De buitenechtelijke dochter van Bernabo Visconti, de hertog van Milaan, trouwde met Hawkwood om de bond tussen Milaan en de condottiere te verstevigen. Kort daarna vertrok Hawkwood echter weer naar Firenze na een ruzie met Visconti. Hij bracht er de laatste jaren van zijn leven door en stierf er in 1394. Hij werd tijdelijk begraven in de Duomo. Richard II liet het lichaam van Hawkwood terug naar Engeland halen. Paolo Uccello bouwde in 1436 in opdracht van Firenze een monument voor hem, dat nog steeds in de Duomo staat.
Chiesa dei SS. Giusto e Clemente Lang voordat het kasteel van Berardenga werd gebouwd, werd de parochiekerk van San Giusto, de Pieve di San Giusto die niet ver van Castelnuovo ligt, al gedocumenteerd. Het hoorde bij de oudere parochiekerk van Pacina ( Pieve a Pacina) en San Giusto werd genoemd in een van de eerste geregistreerde geschillen tussen Siena en Arezzo, daterend uit de 7e eeuw. The Parish church of Saints Giusto e Clemente preserves a beautiful painting by Giovanni di Paolo (1426), the Madonna with child and the angels. The construction of the actual church is due to the initiative of the Count Alessandro Saracini. His family owned up to the end of 1700 the church Saint Giusto, situated outside of the habitat, and the oratory of Saint Clemente, situated inside the medieval nucleus of Castelnuovo Berardenga. The same family Saracini demolished the first after their blessing was removed on the 30 June 1779, the other was also demolished to then be rebuilt as a noble chapel in the complex of the villa Chigi Saracini. The Saracini family committed, along with the community of Castelnuovo, to build at their own expense a new church dedicated to the Saints Giusto and Clemente. The construction, undertaken in 1843 under the supervision of Agostino Fantastici, was fi nished in 1846. The family maintained the ownership of the new church and had exclusive use of the chapel. Placed near to the entrance, was the altar entitled the Madonna of the Rosary, to which was transferred a tablet, the central part of a triptych by Giovanni di Paolo (1426) representing the Madonna of the Rosary, already in the oratory of Saint Clemente. The church housed some other paintings one of which being a canvas representing a Deposition by Alessandro Casolari and a Sacra Famiglia (Sacred Family) by Francesco Nasini painted on one of the four confessionals inserted in the niches in brickwork.
In the centre of Castelnuovo Berardenga one can find the Villa Chigi Saracini. Its vast park is a splendid example of a romantic garden where sculptures, pavilions and fountains fit into a wisely planned natural backdrop. Count Galgano Saracini ordered the construction of the villa and park, which can be set between 1820 circa and 1840, and is in part attributed to architect Agostino Fantastici. The present look of the park is due to the efforts of count Guido Chigi Saracini, founder of the Accademia Musicale Chigiana of Siena. The relationship between Chianti territory and contemporary art dates to 1959 when count Guido Chigi Saracini, founder of the Accademia Chigiana, commissioned sculptures from Vico Consorti for the grounds of the Castelnuovo Berardenga villa. He commissioned sculptor Vico Consorti (1902-1979) from Siena to create a series of statues dedicated to great musicians. Gardens in Tuscany \| Villa Chigi Saracini Address:Castelnuovo Berardenga, Via delle Crete Senesi Opening time: on Sundays from 8.00 until 17.00. Pieve a Pacina, een oude parochiekerk in de buurt van Castelnuovo Berardenga		Villa Chigi Saracini
The Pieve a Pacina met zijn ronde klokkentoren ligt enkele kilometers buiten Castelnuovo Berardenga, op de weg naar Pianella. The Romanesque Pieve di Santa Maria a Pacina Churches in Tuscany \| Pieve di Santa Maria a Pacina
Castelnuovo Berardenga Ufficio Turistico Comunale \| Via del Chianti, 61 Wekelijkse markt in Castelnuovo Berardenga is on Thursday, on Piazza Marconi (8.00-13.00). Comune Castelnuovo Berardenga Welfen en Ghibellijnen \| De slag bij Montaperti
Firenze was gunstig gelegen aan de Arno en Siena aan de Via Francigena, waarover pelgrims van Canterbury naar Rome trokken. De steden ontwikkelden zich steeds meer als elkaars concurrenten. In Firenze hadden de Welfen, die de paus ondersteunden, de overhand en in Siena de Ghibellijnen, die partij kozen voor de keizer. In 1251 sloten de Siënesen een pact met de Florentijnse Ghibellijnen, maar in 1255 delfden ze het onderspit in een conflict, waarna ze werden gedwongen een verklaring te ondertekenen nooit meer vluchtelingen op te nemen uit Fienze, Montepulciano en Montalcino. Toen in 1258 Firenze alle Ghibellijnen uit de stad verbande, na een poging tot opstand tegen het stadsbestuur met uitsluitend Welfen, opende Siena ondanks de overeenkomst, gastvrij zijn poorten voor hen. Toen de aartsbisschop van Vallombrosa, Tesauro Beccaria, werd vermoord omdat hij de Ghibellijnen zou hebben bijgestaan terug te keren in Florence, was het deksel van de pan en borrelde het conflict tussen de beide kemphanen op in heel de Maremma. De Slag bij Montaperti werd uitgevochten op 4 september 1260 tussen de steden Firenze en Siena. Het dorpje Montaperti is nu een deel van Castelnuovo Berardenga. De slag was een onderdeel van de strijd tussen de Welfen en de Ghibellijnen in de Toscaanse steden. Hij is vooral bekend door een daad van verraad die de kansen deed keren, en die beschreven wordt in De goddelijke komedie van Dante Alighieri. Welfen en Ghibellijnen De Welfen en de Ghibellijnen waren twee groepen die in Toscane in de 12e en de 13e eeuw partij kozen voor respectievelijk de paus en de keizer. Dat was tenminste in naam zo want in de praktijk had het vaak meer te maken met lokale rivaliteiten dan met de tegenstellingen tussen pausdom en keizerrijk. In het midden van de 13e eeuw controleerden de Welfen Florence, terwijl de Ghibellijnen Siena regeerden. In 1258 slaagden de Welfen in Florence er in de laatste Ghibellijnen met enige macht te verjagen. Twee jaar later verzamelde Florence, samen met een aantal geallieerde steden als Bologna, Prato, Lucca, Orvieto, San Gimignano, San Miniato, Volterra en Colle di Val d'Elsa een leger van 35.000 man tegen Siena. Deze riepen de hulp in van koning Manfred van Sicilië, die de stad steunde met een contingent Duitse ruiters. Zelfs met deze versterking kwam het Sienese leger amper aan 20.000 man. De slag Op de heuvel van Montaperti, even buiten Siena, slaagden de Florentijnen er, ondanks hun numerieke meerderheid, niet in de verdediging van Siena te doorbreken. Tegen de avond slaagden dezen er in met een kleine tegenaanval de Florentijnse vlag neer te halen. Dit was een signaal voor honderden Florentijnen, die eerder sympathiseerden met de Ghibellijnen, om te deserteren en zelfs hun Welfische medeburgers aan te vallen. Vervolgens haalde de Sienese hoofdmacht zwaar uit tegen de Florentijnen. Naar schatting meer dan 10.000 mensen stierven die dag. Na de slag Een week later, op 13 september 1260, lieten de Welfen Florence in de steek en vluchtten naar Bologna en Lucca uit vrees voor de Ghibellijnen. Het leger van Siena bezette enkele kastelen in Florentijns gebied. De eerder verbannen Florentijse Ghibellijnen namen op 27 september 1260 het bestuur van hun stad aan de Arno over. De bewoners zwoeren trouw aan koning Manfred. Bezittingen van de Welfen werden vernield. Nog aan het einde van dezelfde maand kwam in Empoli een soort landdag van de heren van Toscane bijeen om de Ghibellijnse macht en dus ook het gezag van de koning te proclameren. De vertegenwoordigers van Siena en Pisa vroegen de vernietiging van Florence, maar daar verzetten de Florentijnse afgevaardigde zich tegen. Op 18 november 1260 deed paus Alexander IV alle aanhangers van koning Manfred in de ban. Deze excommunicatie versterkte opnieuw de positie van de Welfen. Het overlijden van de paus deed de Ghibellijnen weer triomferen, maar in werkelijkheid heroverden de Welfen in enkele jaren tijd overal de macht in Toscane. In 1269 leed Siena een zware nederlaag tegen Florence in de Slag bij Colle. Dante studied under Florence's Chancellor Brunetto Latini, who was himself away from the battle scene, on embassy in Castile seeking help for Guelph Florence from Alfonso X el Sabio. Dante would have learned of the battle, its preparations (documented by Latini in the Libro di Montaperti), strategies and treachery, as well as those of the Battles of Benevento and Tagliacozzo, from the Chancellor,[12] using material also to be gleaned later by Giovanni Villani, the Florentine merchant and historian. As a result Dante reserved a place in the ninth circle of Hell for the traitor Bocca degli Abati in his Divine Comedy: When someone yelled: "What the devil's eating you, Bocca? Isn't it enough to chatter away With your jaws? Do you have to bark too?" "So!" I exclaimed. "Now there's no need for you to say Anything, you wicked traitor! Now I can expose The shameful truth about you to the light of day!" The Ghibelline commander Farinata degli Uberti is also consigned to Dante's hell, not for his conduct in the battle, but for his alleged heretical adherence to the philosophy of Epicurus.

De slag bij Montaperti in een geïllustreerdmanuscript, Giovanni Villani's Nuova Cronica in de Vaticaanse Bibliotheek(ms. Chigiano L VIII 296 - Biblioteca Vaticana).[2]

Grotere kaart

Castelnuovo Berardenga grenst aan de communi Asciano, Bucine, Castellina in Chianti, Gaiole in Chianti, Monteriggioni, Radda in Chianti, Rapolano Terme, Siena.
Bucine bevat de frazioni Pogi, Ambra, Badia agnano, Badia a ruoti, Capannole, Cennina, Levane, Mercatale valdarno, Montebenichi, Pietraviva, and San Pancrazio.

Bucine grenst aan de communi Castelnuovo Berardenga, Civitella in Val di Chiana, Gaiole in Chianti, Monte San Savino, Montevarchi, Pergine Valdarno, Rapolano Terme.

Deze route leidt ons door het verscheiden landschap van de Montagnola Senese, de heuvels rond Siena. De skyline van Siena, gedomineerd door de Torre del Mangia en de koepel van de kathedraal, is altijd in het zicht.

Eremo di Lecceto

Eremo di Lecceto - Fattoria di Mociano | 25 km, 5 uur

Onze wandeling begint in de buurt van het Eremo di Lecceto (12de eeuw ) dat nog steeds een klooster herbergt. Het is een bezoekje waard. De binnenplaats en de kerk zijn open voor het publiek.
Het eerste deel van de route bestaat voornamelijk uit stenen paden die al sinds 1100 bewandeld worden, en leidt in de buurt van het middeleeuwse dorp Toiano naar het Castello del Palazzaccio. Eenmaal buiten het dorp, komen we op vlak terrein en kruisen we de Fosso dell'Arnano, een hydraulisch apparaat dat in opdracht van de Toscaanse groothertog Pietro Leopoldo gebouwd werd om de afwatering van het moerassige Pian del Lago te vergemakkelijken. Langs Carpineto komen we aan in Fogliano , de thuisbasis van een 14e - eeuwse Romaanse kerk. Op dit punt komen we in het zuidelijke deel van de route, die het prachtige bergland van de crete verkent. Een bezoek aan het kasteel van Poggio ai Frati (12de eeuw), is ongetwijfeld een van de meest betoverende momenten de wandeling. Daarna doorkruisen we Isola d'Arbia en Taverne d'Arbia, om uiteindelijk de Fattoria di Mociano te bereiken.

Kaart: Montagnola Senese 1:35000 wandelkaart Siena Toscane LAC GlobalMap
Topografische wandelkaart schaal 1:35.000 met hoogtelijnen en opdruk van wandelroutes en mountainbikeroutes en toeristische informatie - gebied midden Toscane Colle di Val d'Elsa, Monteriggioni, Radicondoli, Monticiano.

Fattoria di Mociano - Eremo di Lecceto | 35 km, 6 uur

We are at the easternmost point of our tour, and head north toward the Fattoria di Monaciano, a historical estate dating back to Medieval times. We have passed from the clay of the Crete to the volcanic tufo soil typical of the Chianti, where the landscape is made up of hills, country roads, woodland and vineyards. Having crossed the Chiantigiana road, we encounter Valiano, just by the stable of Luigi Bruschelli, better known as Trecciolino, one of the most successful jockeys in the Palio, the traditional race run twice yearly in Piazza del Campo. By crossing through vineyards we climb toward Vignaglia and reach the area of Pian del Lago, where the gentle hills of the Montagnola Senese begin. From here we proceed toward the 14th-century Eremo di San Leonardo al Lago, protected by a thick cover of Mediterranean brushland featuring oaks and live oaks. Here the final stretch leads back to the Eremo di Lecceto, thus completing the tour.

The hermitage of Lecceto

The hermitage is situated a few kilometers from Siena and has been inhabited by Augustinian fathers since the first half of the 13th century to the end of the 1800s, the time of the Napoleonic suppression. In 1972 a female community of Augustinian nuns transferred there from the city of Siena – they were reduced to a few, frail old nuns and their convent was by then falling to pieces and was no longer inhabitable

Maps

Edizioni Multigraphic Walking Maps of Central Italy, Montagnola Senese & Bosco di Lecceto, Edizioni Multigraphic 509, 1:25,000

An overprint highlights hiking paths, including all the popular hiking routes such as the Grandi Sentieri della Provincia di Siena, footpaths with CAI (Club Alpino Italiano) numbers, as well as routes waymarked by local authorities, all with brief descriptions (in Italian only) on the reverse of the map. Also highlighted are interesting villages, campsites, numerous caves (listed on the reverse).

This page uses material from the Wikipedia articles Battle of Montaperti and Nuova Cronica published under the GNU Free Documentation License.
Wikimedia Commons has media related to Nuova Cronica.

[1] The Nuova Cronica or New Chronicles is a 14th-century history of Florence created in a year-by-year linear format and written by the Florentine banker and official Giovanni Villani (c. 1276 or 1280–1348). In his Cronica, Villani described in detail the many building projects of the city, statistical information on population, ordinances, commerce and trade, education, and religious facilities. He also described several disasters such as famines, floods, fires, and the pandemic of the Black Death that took his life in 1348. Villani's work on the Cronica was continued by his brother and nephew after his death. It has been described as the first introduction of statistics as a positive element in history.

Geheime plekken in het zuiden van Toscane | Podere Santa Pia


Podere Santa Pia	Podere Santa Pia	Pienza

Villa Avanzati, Castelnuovo Berardenga	Montalcino	San Quirico d'Orcia