Het Palazzo Pubblico in Siena werd in 1297-1310 gebouwd als zetel voor de 'Raad van Negen', het stadsbestuur van Siena.
Het kolossale gebouw domineert de Piazza del Campo. Het symboliseert de trots, macht en vrijheidszin van de burgers van Siena.
Tegenwoordig is het nog steeds in gebruik als stadhuis. Op de eerste verdieping bevindt zich het Museo Civico. In de beroemde Sala del Mappamondo, genoemd naar de draaiende wereldkaart van Ambrogio Lorenzetti, zien we een Maestà van Simone Martini gemaakt in 1315. Ook hangt er diens schilderij Guidoriccio da Fogliano uit 1328.

De betekenis en functie van de Maestà als symbool van de stadstaat Siena is alleen te begrijpen vanuit de context van een overkoepelende burgerlijke overheid die de instellingen van seculiere en reguliere geestelijken ging domineren. De iconografie werd bepaald door een unieke combinatie van stedelijk-juridische opvattingen, ontleend aan oudere, vooral vorstelijke en pauselijke gewoonten, en een iconografische traditie rond de Majestas Domini. In het begrip en het beeld majestas werd een idee van soevereiniteit tot uitdrukking gebracht, hetzij toegepast op de heerschappij van een vorst of paus, hetzij op Christus. Deze opvattingen over heerschappij werden zichtbaar gemaakt door een frontale pose, een troon, een podium, een baldakijn en een reeks heerserssymbolen, veelal aangeduid als insignia of regalia. De specifieke inbreng van de burgers van Siena was dat zij de politiek-theologische traditie, die ver verwijderd was van de cultuur van een stadsrepubliek, zo omvormden dat deze wel te gebruiken was voor het visualiseren van de soevereiniteit van een stadsrepubliek. Onder het regime van de Nove werd een specifiek Sienese Maria-iconografie ontwikkeld: een tronende Maria in majesteit, ‘heerseres, beschermvrouwe en pleitbezorgster’ van de comune, omgeven door een viertal, als kwartet alleen in Siena vereerde heiligen. Op die manier werd Maria zowel in de kathedraal als in het stadhuis afgebeeld en werd zij het symbool voor de integratie van kerk en staat. [1]