Cattedrale dei Santi Pietro e Donato

Santa Maria della Pieve

Basilica di San Francesco

Chiesa di San Domenico


Baptistery of Santa Maria del Fiore

Bargello Museum

Churches, cathedrals, basilicas and monasteries
of Florence

Galleria dell'Accademia

Loggia dei Lanzi

Loggia del Bigallo (Museo del Bigallo)

Chiesa di Ognissanti

Palazzi in Florence

Palazzo Davanzati

Palazzo Medici Riccardi

Palazzo Pitti

Palazzo Rucellai

Palazzo Strozzi

Palazzo Vecchio

Piazze in Firenze

Ponte Vecchio

San Lorenzo

San Marco

San Miniato al Monte

Santa Croce

Santa Maria del Carmine

Santa Maria del Fiore (Duomo)

The Baptistery of San Giovanni

Santa Maria Maddalena dei Pazzi

Santa Maria Novella

Basilica di Santa Trinita

Santissima Annunziata

Uffizi Gallery

Vasari Corridor


Lucca

San Michele in Foro

Basilica San Frediano


Camposanto Monumentale

San Paolo a Ripa d'Arno

San Pietro a Grado



Church of St.Giovanni Fuoricivitas

Ospedale del Ceppo

Church of Sant' Andrea


Chiesa Collegiata (Duomo)

Chiesa di Sant'Agostino



Duomo

Fountains in Siena

Palazzo Pubblico

Ospedale Santa Maria della Scala

 





 

             
 
Palazzo Pubblico e Torre del Mangia
Palazzo Pubblico e Torre del Mangia
, Siena
E N G        I T
Palazzo Pubblico en de Torre del Mangia


Travel guide for Tuscany
       
   

Palazzo Pubblico in Siena


   
   

Het Palazzo Pubblico is een van de mooist monumenten van de burgerlijke bouwkunst in Italië. Het elegante gotische paleis vormt een synthese van alle typische elementen van de Sienese bouwkunst, en stond model voor veel paleizen in de stad.

De rijke burgers zochten verschillende soorten eigen ruimten om samen te komen, hun functies als bestuurders uit te oefenen, hun devotie te beoefenen en om hun prestige te tonen. Vóór 1280 was het stadsbestuur gewoon in de San Cristoforo bijeen te komen, werden sacristieën van bedelordekerken als bewaarplaats voor archiefstukken gebruikt en maakte het stadsbestuur gebruik van de klokketorens van kerken. Met de differentiatie van bestuurlijke taken en de vermogensaanwas van de burgerij, werden deze kerkelijke plaatsen te klein, te verspreid en te nederig bevonden. Er vond een verzelfstandiging plaats van stedelijke instellingen die in de architectuur tot uiting kwam.
Op de plaats waar rond 1280 slechts een opslagplaats stond werd na 1287 een monumentaal stadhuis gebouwd. Nabij de centrale markt verrees voornamelijk tussen 1290 en 1310 toen de kathedraalbouw vrijwel stil kwam te liggen - een groot gebouw met veel kamers voor de diverse overheidsdiensten, voor opslag van wapens en voedsel, voor de gevangenis en voor het houden van vergaderingen van de Algemene Raad en van de Raad van de Heren Negen, in de wet omschreven als: ‘De bestuurders en verdedigers van de comune en het volk van stad en ommelanden van Siena, het bevoegd en wettig gezag en de heren van de comune, civitas en populus Senensis’. Het stadhuis werd het centrum van Siena.


Siena, Piazza del Campo n het Palazzo Publicco


Het gebouw bestaat uit een benedenverdieping van natuursteen; de hogere verdiepingen zijn van baksteen evenals de aan de linkerkant oprijzende Torre del Mangia, gemaakt in 1338-1348 door de gebroeders Rinaldo. Deze is slank van vorm en 102 meter hoog en kan worden beklommen waar men een goed uitzicht over Siena heeft. Aan de voet van de toren bevindt zich de in 1352 (na de grote pest van 1348) bijgebouwde Cappella di Piazza uit 1352-1376, met een fresco van Il Sodoma. Hij is in 1468 verhoogd. Er zijn heiligenbeelden in de nissen te zien.Het paleis nog steeds in gebruik als stadhuis en herbergt het Museo Civico. Er zijn schitterende fresco's uit de veertiende tot de zestiende eeuw te zien. De filosofische en politieke grondbeginselen van deze middeleeuwse stad zijn leesbaar op de muur. in een reeks fresco's geschilderd door Ambrogio Lorenzetti. De fresco's staan bekend onder de naam "Allegorie van goed en slecht bestuur" en worden beschouwd als een hoogtepunt van vroeg-humanistische Europese kunst.

Tijdens de palio, een beroemde paardenace die tweemaal per jaar gelopen wordt zijn de paardenstallen ondergebracht op de gelijkvloerse verdieping.


Architectuur

Aan de linkerzijde van het paleis verheft zich de ranke Torre del Mangia. zo genoernd naar de in de Middeleeuwen in Siena populaire klokkeluider Mangiaguadagni. Het is één van de gewaagdste torenconstructies uit de Middeleeuwen. De toren is 88 m hoog en meet tot het topje van de bliksemafleider zelfs 102 m. De Torre del Mangia is even hoog als de Duomo di Siena. Hiermee wilde men destijds duidelijk maken dat zowel de raad als de kerk evenveel invloed hadden.
De toren werd gebouwd tussen 1325 en 1348 naar een ontwerp van Francesco en Muccio di Ronaldo. Voor de verfraaiing werd de beeldhouwer Agostino di Giovanni benaderd.
De toren is opgetrokken uit baksteen; alleen het platform met consoles en kantelen is van travertijn. De beklimmer van de toren kan zich verheugen op een fantastisch uitzicht over Siena en zijn omgeving. Aan de voet van de toren werd in 1352 als dank voor bet eindigen van de pestepidemie van 1348, de Cappella di Piazza gebouwd, die zich als een soort loggia naar het plein opent. De binnenzijde ervan wordt gesierd door een 16e-eeuws fresco van Sodoma.

Het Palazzo Pubblico is de voormalige zetel van de Signoria en de Podestà. Het paleis werd in 1297-1310 gebouwd. Eén van de twee deuren vlak naast de Cappella di Piazza geeft toegang tot de Cortile del Podestà, een mooie 14e eeuwse binnenplaats, omgeven door een porticus met erboven een verdieping met drielichtvensters onder spitsbogen. Rondom de wapens van de podestà.

In het midden van het gebouw is het wapen van de familie Medici aangebracht. De stad werd in 1557 ingenomen door Firenze en aangehecht bij het hertogdom Toscane. De Florentijnen vertraagden de ontwikkeling van de stad ten voordele van Firenze. Dit is een zegen geweest: Siena heeft zo zijn oorspronkelijk, gotisch karakter kunnen behouden.

Bij het middendeel van het paleis werd pas in 1680-1681 een tweede symmetrische vleugel bijgebouwd.

 

 

 

Torre del Mangia, Palazzo Pubblico, Siena
Torre Palazzo Pubblico Siena


Palazzo Pubblico, Siena

Palazzo Pubblico, met de loggia op de tweede verdieping, gezien vanop de Piazza Mercato

 

   
   



 

       
Piazza del Campo, Il Campo, seen from the top of Torre del Mangia     Palazzo Pubblico, facciata

Piazza del Campo, visto dalla cima di Torre del Mangia

 

  Vista meravigliosa dall Archivio di Stato sulla Torre del Mangia e su parte della piazza del Campo   Palazzo Pubblico, facciata
Palazzo Pubblico, facciata, Piazza del Campo   Palazzo Pubblico, facciata (particolare), Piazza del Campo   Ai piedi della Torre del Mangia  si trova la Cappella di Piazza

Palazzo Pubblico, facciata, Piazza del Campo

 

  Palazzo Pubblico, facciata (particolare), Piazza del Campo   Ai piedi della Torre del Mangia  si trova la Cappella di Piazza

Het Palazzo Pubblico heeft een stenen klokkentoren, de Torre del Mangia. Aan de voet van de toren bevindt zich de Cappella di Piazza uit 1352-1376. In de nissen zijn zes beelden van apostelen te zien.

 

Cappella di Piazza, Piazza del Campo, alla base della Torre del mangia   Beelden voor de Cappella di Piazza, Piazza del Campo. Links, Mariano di Angelo (o Giovanni di Turino),
 San Tommaso apostolo (ca. 1378 - 1382), rechts Lando di Stefano, San Bartolomeo (ca. 1378 - 1382)   Sculture di Mariano di Angelo per la Cappella di Piazza, Piazza del Campo

Cappella di Piazza, Piazza del Campo, alla base della Torre del Mangia

 

 

Beelden voor de Cappella di Piazza op de , Piazza del Campo, links van Mariano di Angelo en rechts Lando di Stefano

 

 

  Sculture di Mariano di Angelo per la Cappella di Piazza, Piazza del Campo
Interieur

Een bezoek aan het Palazzo Pubblico is de moeite waard, alleen al voor de beroemde fresco's die er te bewonderen zijn.
Het interieur van het gebouw werd gedecoreerd vanaf de veertiende eeuw, nog voor de bouw van het paleis beëindigd was. De regering van de Negen contracteerde de grootste kunstenaars om hun politiek programma te uiten. Deze verzameling van fresco's, schilderijen en beeldhouwwerken is daarmee een van de belangrijkste voorbeelden van de middeleeuwse kunst, evenals een uniek document van burgerlijke samenleving in de veertiende eeuw.

Cortile del Podestà

In het Palazzo Pubblico kom je vanuit de deur met uitzicht op de Piazza del Campo, naast de Capella di Piaza, in de Cortile del Podestà, een prachtige binnenplaats met elegante bakstenen zuilengalerij en grote drielichtramen met een puntige boog.
Vanaf de binnenplaats kom je in de Torre del Mangia en het Museo Civico. De toegangstrapnaar het museum moderne realisatie van Mario Terrosi. Als je de trap beklimt de beroemde klok. De Torre del Mangia was niet alleen een majestueus architectonisch monument en symbool van de macht. De toren wilde ook een nuttig hulpmiddel zijn voor de burger, daarom werd er in 1360 een grote klok geïnstalleerd. De datum van de klok wordt dagelijks manueel verschoven.


Il Museo civico

Op de eerste verdieping bevindt zich het Museo Civico. In de vestibule, in de Sala d'Attesa, ziet men een Kroning van Maria, een hoofdwerk van Sano di Pietro uit 1445. In de volgende zaal een fresco door Il Sodoma, Verrijzenis, uit 1537.

In de eerste grote zaal, de Sala del Risorgimento zijn schilderijen met de belangrijkste periode van de Italiaanse eenwording te zien met onder andere Victor Emanuel II van Italië. In een tweede zaal, de Sala di Balia zijn fresco’s van Spinello Aretino over het leven van Paus Alexander III te zien. De Sala dei Cardinali en de Sala del Concistoro zien we allegorische afbeeldingen van Domenico Beccafumi. In de Vestibolo een Madonna col Bambino van Ambrogio Lorenzetti (circa 1340). De Anticappella werd door Taddeo di Bartolo beschilderd met mythologische taferelen (1415) en afbeeldingen van goden, filosofen en politici. In deze kapel zijn ook prachtig bewerkte koorbanken.
In de beroemde Sala del Mappamondo, genoemd naar de draaiende wereldkaart van Ambrogio Lorenzetti, zien we een Maestà van Simone Martini gemaakt in 1315. Ook hangt er diens schilderij Guidoriccio da Fogliano uit 1328. In de Sala dei Nove of Sala della Pace zijn de fresco's over het Buon Governo en Mal Governo van Ambrogio Lorenzetti te bewonderen. In de Sala dei Pilastrie bevinden zich schilderijen van Neroccio di Lando.


Sala del Risorgimento

 


Sano di Pietro, San Pietro Alessandrino tra i beati Andrea Gallerani e Ambrogio Sansedoni
In de eerste zaal, de Sala del Risorgimento zijn schilderijen met de belangrijkste periode van de Italiaanse eenwording te zien met werk van Pietro Aldi, Giorgio Bandini, Amos Cassioli, Alessandro Franchi, Cesare Maccari, Gaetano Marinelli en anderen.

Sala di Balia


Spinello Aretino, Storie di Alessandro III, Incoronazione di papa Alessandro III, Palazzo comunale, Siena


In de Sala di Balia zijn fresco’s van Spinello Aretino over het leven van Paus Alexander III te zien. Alexander III die uit Siena afkomstig was, was paus van 1159 tot 1181.


Sala dei Cardinali

La Sala dei Cardinali, o Anticamera del Concistoro. ha le pareti decorate da vari affreschi tre-quattrocenteschi staccati, che provengono da pareti esterne o da altri locali del palazzo. Tra questi spicca i Santi Caterina d'Alessandria, Giovanni e Agostino con un devoto attribuiti ad Ambrogio Lorenzetti e già sul portale d'ingresso alla Sala di Balìa [6].

Una vetrina al centro raccoglie alcuni cimeli dell'antica attività del Comune, tra cui cofanetti intagliati e intarsiati, bossoli per votazioni e la picca del Capitano del Popolo [6].

Sala del Concistoro

De Sala dei Cardinali en de Sala del Concistoro  hebben allegorische afbeeldingen van Domenico Beccafumi (1529-1535).



 

Spinello Aretino, Storie di Alessandro III, Incoronazione di papa Alessandro III, Palazzo comunale, Siena

Domenico Beccafumi, Riconciliazione di Emilius Lepido con Flavio Flacco, Episodi delle virtù civiche, affresco (1529-1535), Palazzo Pubblico, Sala del Concistoro


Vestibolo, Anticappella e Cappella di Palazzo


   
De Anticappella werd gebruikt als het voorportaal van de kerkenraad en wordt gedomineerd door een prachtige picturale cyclus als een herinnering aan de Romeinse moraal. Siena beschouwde zichzelf een erfgenaam van de Eeuwige Stad. In 1415 werd Taddeo di Bartolo de opdracht gegeven tot het schilderen de belangrijkste politieke deugden (Justitie, grootmoedigheid, kracht, Prudence en religie) uitgebeeld door belangrijke historische figuren in de stichting van Rome. We zien Cato, Muzio Scaevola, Scipione en anderen.

Het coro ligneo, koorgestoelte met inlegwerk van Domenico di Niccolò illustreert het credo van de kapel.

Op de koof - de onderkant van de grote boog die leidt naar de Sala del Mappamondo, schilderde Taddeo di Bartolo een kaart van het oude Rome met de de figuren van Jupiter, Apollo, Pallas evenals Aristoteles, Caesar en Pompeius.

In de Vestibolo worden heilige voorwerpen tentoongesteld die in religieuze ceremonies gebruikt worden. De belangrijkste is la Rosa door, de Gouden Roos door Simone da Firenze, een meesterwerk van ambachtelijke goudsmeedkunst. Het werd in 1458 aan de stad geschonken door paus Pius II.



 


Anticappella, affreschi di Andrea di Bartolo (Cesare e Pompeo)
Taddeo di Bartolo, fresco's met beroemde mannen van de oudheid, Anticappella, Palazzo Pubblico (1414-1417)



Sala del Mappamondo


De Sala del Mappamondo, genoemd naar de grote cirkelvormige wereldkaart die Ambrogio Lorenzetti hier ooit schilderde, is vooral beroemd vanwege de twee fresco’s die Simone Martini hier schilderde: een prachtige Maestà en het ruiterportret van Guidoriccio da Fogliano.



Simone Martini, Guidoriccio da Fogliano all'assedio di Montemassi, 1328-30, daaronder een fragment van en fresco, toegeschreven aan o a Duccio di Buoninsegna en twee heiligen geschilderd door Sodoma, Palazzo Pubblico, Siena [1]


Het Palazzo Pubblico werd in de 14de eeuw gebouwd als zetel voor de 'Raad van Negen', het stadsbestuur van Siena. Met de bouw werd begonnen in 1297.
De staatsvorming in Siena berustte op een centrale belastingheffing en geweldbeheersing binnen een groeiend grondgebied waar een wettig gezag en een gemeenschappelijke beschaving gevestigd werden. Aan de westzijde van de raadzaal, boven de voorzitter van de Consiglio Generale of Consiglio della Campana, werd in 1315 het gezamenlijke symbool, de Maestà, omgeven door de vier stadsheiligen, geschilderd. Op de wand daar tegenover werd in 1314 besloten het onderworpen stadje Giuncarico af te beelden. Inzicht in de precieze ontwikkeling van de staatssymboliek in Siena wordt bemoeilijkt door onduidelijkheden over het verloop van de opdrachtverlening.
De oostwand toont thans het beroemde, aan Simone Martini toegeschreven ruiterportret met de condottiere
Guidoriccio da Fogliano. Als huurling veroverde hij voor Siena belangrijke delen van het grondgebied, Giuncarico en Castel del Piano worden op het fresco vermeld. Links en rechts daaronder bevinden zich de heiligen Ansanus en Victorinus, in 1529 door Sodoma geschilderd. Tussen deze fresco's hing tot 1982 een groot Mariapaneel uit de San Domenico van Guido da Siena. Na de restauraties is er een stadje te voorschijn gekomen met daarnaast twee edelen. Vermoedelijk gaat het om het in 1331 geschilderde Arcidosso. Verder zijn er resten te zien van een ronde wereldkaart[7] waarnaar deze zaal genoemd werd.


Simone Martini | Guidoriccio da Fogliano all'assedio di Montemassi


Naast Simone Martini's Maestà waren in de Sala del Mappamondo een aantal seculiere beelden. Fresco's herdachten veldslagen en belangrijke militaire aanvoerders. In het midden van het fresco is Guidoriccio da Fogliano te paard afgebeeld, in profiel met een maarschalksstaf in de hand.
Condottieri waren de aanvoerders van legers huurlingen (condotte) die werden ingehuurd door de Italiaanse stadstaten van de late Middeleeuwen tot halverwege de 15e eeuw. In de 13e en 14e eeuw werden stadstaten als Florence, Venetië en Genua schatrijk door hun handel met de Levant. Desondanks beschikten deze steden over zeer kleine legers, waardoor ze vaak aangevallen werden door andere landen of zelfs aangrenzende stadstaten. Daarom huurden de gezaghebbers al gauw groepen huurlingen in om hun grenzen te verdedigen. Elke condotta werd geleid door een condottiere. Vaak werden ook de bestuurlijke zaken van de stad overgedragen aan een huurling, de podestà.

Kunst in Toscane | Simone Martini | Guidoriccio da Fogliano all'assedio di Montemassi

Er werd lang aangenomen dat de afbeelding zoals we die nu kennen het fresco is waarvan vaststaat dat Simone Martine het in 1330 in opdracht van het Sienese stadsbestuur heeft gemaakt. Bij deze veronderstelling werden in 1977 vraagtekens geplaatst door de Amerikaanse kunsthistorici Gordon Moran en Michael Mallory (lees meer hierover).
De discussie kreeg een nieuwe dimensie toen er op de westelijke muur van de Sala del Mappamondo een ander fresco met een gelijkaardig thema werd ontdekt, dat deels door de Guidoriccio wordt overlapt. Het is vermoedelijk één van de kasteelfresco's die rond 1345 achter pleisterwerk verdwenen zijn toen de mappamondo van Lorenzetti in de zaal werd geïnstalleerd. De iconografie is opnieuw de militaire glorie en het expansionisme van Siena. De personages kunnen de podestà of een lid van de Republiek van Siena zijn, die het kasteel in bezit neemt.

Onder de Guidoriccio heeft Il Sodoma in 1529 twee patroonheiligen van Siena geschilderd : San Vittore en Sant'Ansano. Deze fresco's zijn perfect bewaard gebleven.

   
 
Het fresco vlak onder de Guidoriccio waarop twee mannen en een kasdteel wordeen afgebeeld, werd ontdekt tijdens de restauratie in 1980. Het wordt toegeschreven aan Duccio di Buensegna. De as en de concentrische groeven van de wereldkaart van Ambrogio Lorenzetti zijn zichtbaar geworden.



Art in Tuscany | The Sala del Mappamondo (the World Map Room) and the lost wheel map of Ambrogio Lorenzetti

Kunst in Toscane | Simone Martini | Guidoriccio da Fogliano all'assedio di Montemassi


Guidoriccio da Fogliano was een condotiere in dienst van Siena en veroverde in het zuiden van Toscane de stadjes Castel del Piano, Arcidosso, Montemassi, Sassofortino en Giuncarico. Het fresco toont het beleg van Montemassi. Ook het kasteel van Sassofortino wordt afgebeeld.
Tegenover deze reeks stadjes en kastelen, die in de staat Siena waren opgenomen, was het algemene politiek-juridische symbool van de stadstaat Siena uitgebeeld. Zo ontstond een geïntegreerd beeldprogramma in de zaal van de Algemene Raad met als thema het soevereine, legitieme en gesanctioneerde gezag van de comune. Dit programma bestond uit een gemeenschappelijk symbool, de Maestà, en uit de afzonderlijke onderdelen van de staat: de onderworpen steden, edelen en hun kastelen. De staatssymboliek bestond dus enerzijds uit de geweldmonopolisering door een centrale overheid binnen een groeiend gebied en anderzijds uit een collectief symbool voor legitiem gezag uitgebeeld in de vorm van een tronende stadsheilige onder een baldakijn, omgeven door vier andere stadsheiligen.[8]



Simone Martini, Maestà, 1312 - 1315, Sala del Mappamondo, Palazzo Pubblico, Siena

Simone Martini, Maestà, 1312 - 1315, Sala del Mappamondo, Palazzo Pubblico, Siena


Het stadhuisfresco van de Maestà was een getrouwe kopie van Duccio's Maestà in de Duomo. De overeenkomst werd aangescherpt doordat de boven het hoofdaltaar aangebrachte baldakijn in de raadzaal werd geschilderd boven Maria's troon die naar vorm veel gemeen heeft met de opbouw van een gotisch polyptiek. Net als in de dom werden voor de Maestà bewegende engelen met in hun armen kaarsen aangebracht: het mechanische speelgoed dat vaak een beter inzicht geeft in de toenmalige smaak dan de verbleekte en gerestaureerde fresco's of de van hun vergulde timmerwerk ontdane altaarstukken.
Het toegevoegde baldakijn verduidelijkte met de op de rand rond het fresco aangebrachte wapens en opschriften de politiek-juridische betekenis ervan. Op het baldakijn prijkten de wapens van stad en volk van Siena, de balzana en de leeuw op een rood vlak, en die van de koning van Napels, de fleurs-de-lys. Robert van Anjou, toen de machtigste vorst, was leider van de Welfische bond waartoe Siena was toegetreden. Petrus, Paulus en Johannes dragen het baldakijn, een subtiele getuigenis van de onderschikking van de stadsheiligen van Rome en Florence aan Maria, de avvocata en protettrice van Siena, dat als enige stad zo ver ging Maria daadwerkelijk als stadsheilige te vereren en te gebruiken.[8]


Kunst in Toscane | Simone Martini | La Maestà del Palazzo Pubblico di Siena



Lippo Vanni, Slag van de Val di Chiana (1372)

 
Lippo Vanni, Victory of the Sienese Troops at Val di Chiana in 1363


Lippo Vanni, Slag van de Val di Chiana (1372)


Naast Simone Martini's Maestà waren in de Sala del Mappamondo een aantal seculiere beelden aangebracht. Fresco's herdachten veldslagen en belangrijke militaire aanvoerders.

Een van de best bewaard gebleven voorbeelden van deze kunstvorm is het grote monochrome fresco van de
Slag van de Val di Chiana (1372), een werk de schilder en miniaturist Lippo Vanni. Het fresco verhaalt de Sienese overwinning in de Val di Chiana over Engels huurlingen in 1363.
Zijn monochromatische fresco registreert het verloop van de strijd en de dispositie van de troepen episodisch over de muur; het is een grafische kroniek van het evenement in plaats van een naturalistische wederopbouw, met steden zorgvuldig gelabeld en de legers geïdentificeerd door de heraldische vlaggen van hun leiders[3].
Bij de Slag van de Val di Chiana versloeg de condottiere Giordano Orsini (Siena) Nicolò da Montefeltro (Firenze).


 

Lippo Vanni, Slag van de Val di Chiana: detail van L'Amorosa (bij Sinalunga)

Sinalunga
Sinalunga


Sala dei Nove | Over goed bestuur, macht en tegenmacht : Allegoria del Buono e Cattivo Governo


 Allegory of the Good Government, fresco in the Palazzo Pubblico, Siena
Ambrogio Lorenzetti, frescoes in the Sale del Pace, Palazzo Pubblico, Siena


De Sala della Pace van het Palazzo Pubblico, de ruimte waarin de 'Raad van Negen' vergaderde, bevat de beroemde allegorische voorstellingen van het goede en slechte bestuur door Ambrogio Lorenzetti. De fresco's werden geschilderd in de jaren 1337-39 en waren de eerste met een niet-religieuze voorstelling. De Zaal van de Negen verbeeldt het politieke wereldbeeld van de veertiende eeuw. Goede regering en tirannie, deugden en ondeugden, oorlog en vrede en de allegorie van Justitia passen in de macrokosmos met de zeven planeten en de seizoenen. De zeven vrije kunsten en filosofie zijn afgezet tegen de mechanische kunsten, die de activiteiten van het dagelijks leven portretteren. De politieke allianties worden weergegeven met de wapenschilden van de paus en van Frankrijk. In de Stad laat Siena zijn trots zien aan de hele wereld.



Ambrogio Lorenzetti, Allegoria del Buon Governo


 Allegory of the Good Government, fresco in the Palazzo Pubblico, Siena
Ambrogio Lorenzetti, Allegorie van het goede bestuur (dettail) (1338-1339), Sala dei Nove, Palazzo Pubblico, Siena


Een rijk uitgedoste, op een troon zittende man stelt de stad Siena voor. Hij belichaamt goed bestuur en algemeen welzijn. De twee kinderen aan zijn voeten stellen Ascius en Senius voor, zonen van Remus, de mythische stichter van de stad.
De eigenschappen of deugden van goed bestuur worden voorgesteld door zes vrouwenfiguren: vrede, kracht, voorzichtigheid aan de linkerkant en grootmoedigheid, matigheid en rechtvaardigheid aan de rechterkant. Helemaal links is nog een keer de rechtvaardigheid afgebeeld, de schalen van de weegschaal in balans houdend.
Bovenaan zweven geloof, liefde en hoop. De gevolgen van goed bestuur laten een stad zien waar een vrolijke bedrijvigheid heerst. De gevolgen voor het platteland zijn vruchtbare akkers, bloeiende velden en volle bomen.
Boven het land zweeft een gevleugelde vrouwenfiguur die staat voorsecuritas, zekerheid.


 
   

Uniek is ook de wijze waarop, op het grote fresco van de gevolgen van goed bestuur voor de stad en het platteland, de stad Siena en haar omgeving zijn afgebeeld. Je ziet winkeliers achter hun toonbanken, dansende meisjes op straat (klik op de voorstelling voor een vergroting) en een adellijk jachtgezelschap dat zojuist de stad verlaat, (klik op de voorstelling voor een vergroting) terwijl boeren met hun producten naar de stadspoort toe komen lopen.

Juist door die vrolijke en drukke menigte en door de verhouding tussen mensen en gebouwen krijgt het architectonische kader zijn treffende echtheid. Het uitzicht over het platteland rond Siena is het eerste echte landschap sinds de Klassieke Oudheid.

 


Allegoria del Cattivo Governo


Ambrogio Lorenzetti, Allegorie van het slechte bestuur (detail), (1338-1339), muur links in de Sala dei Nove, Palazzo Pubblico, Siena


De Allegorie van het Slecht bestuur toont een zelfde tafereel, maar dan met een demonische tiran op de troon. Aan zijn voeten is een bok te zien, symbool van wellust. Boven zijn hoofd zien we nu gierigheid, ijdelheid en overmoed, en aan weerszijden figuren voorstellend: wreedheid, verraad en fraude aan de linkerkant en woede, verdeeldheid en oorlog aan de rechterkant. De aan zijn voeten liggende, vastgebonden figuur stelt de rechtvaardigheid voor. De schalen van de weegschaal liggen los op de grond. De stad is aan het vervallen. Rovers struinen de straten af en op de voorgrond is een groep vagebonden bezig een vrouw bij de haren te slepen. Hier wordt een waarschuwing gegeven.

De gevolgen van slecht bestuur voor het platteland zijn dood en verderf. Huizen en hele dorpen staan in brand. Het landschap is desolaat, de grond verdord, de bomen dragen geen vrucht en niemand bewerkt het land.

 

Ambrogio Lorenzetti, Allegorie van het slechte bestuur (detail)

Ambrogio Lorenzetti, Allegorie van het slechte bestuur (detail

)


Sala dei Pilastri

In deze zaal worden schilderijen van de Sienese school uit de 13e, 14e en 15e eeuw tentoongesteld, met werken van Massarello di Gilio, Martino di Bartolomeo en een San Michele Arcangelo die toegeschreven wordt aan Ambrogio Lorenzetti.


La Loggia

Loggia superiore del Palazzo Pubblico, Siena   Loggia dei Nove del Palazzo Pubblico   Ambrogio Lorenzetti, Madonna col Bambino (Maestà della Loggia del Palazzo Pubblico di Siena, 1340

Loggia superiore del Palazzo Pubblico, Siena

 

  Loggia dei Nove del Palazzo Pubblico  

Ambrogio Lorenzetti, Madonna col Bambino (Maestà della Loggia del Palazzo Pubblico di Siena, 1340

 

In de gang tussen de Sala dei Priori en de Sala del Risorgimento brengt een brede monumentale trap, die versierd wordt door het fresco van de Madonna van Neroccio Bartolomeo Landi (1481), je naar de Loggia op de tweede verdieping.
Daar werdenvroeger de originele fragmenten bewaard van Fonte Gaia die Jacopo della Quercia voor de Piazza del Campo vervaardigde. Je kan deze beelden nu bekijken in het museum Ospedale Santa Maria della Scala, tegenover de Duomo.
De Loggia biedt een uniek uitzicht op de Piazza del Mercato en de Orto de'Pecci, een schitterende tuin die zich uitstrekt tussen de wijken van Santa Maria dei Servi links en de San Augostino rechts. De tuinen, die oorspronkelijk eigendom waren van de familie Pecci, worden onderhouden door patienten uit het nabijgelegen psychiatrisch ziekenhuis.
All'Orto de'Pecci is een goed restaurant en een fijne plek om even weg te zijn uit de drukte.

Tuinen in Toscane | L'Orto de'Pecci

All'Orto de'Pecci
Via Porta Giustizia, 39, 53100 Siena SI
Telefono: 0577 222201
www.ortodepecci.it

De wekelijkse markt van Siena, de Mercato della Fortezza, met groenten, fruit, kleding, accessoires en lederwaren, is elke woensdagochtend te vinden aan de Via XXV Aprile.
Op de Piazza del Mercato is er maandelijkse rommelmarkt, l’Angolo del Collezionista. Deze markt die elke derde zondag van de maand doorgaat biedt van alles en nog wat voor liefhebbers en verzamelaars.



 
Palazzo Pubblico and Torre del Mangia, view from Orto de'Pecc

Palazzo Pubblico met de Loggia, en de Torre del Mangia, gezien vanuit de Orto de'Pecci

   


[1]
[2]
[3] De situatie in Centraal-Italië in de veertiende eeuw wij vrij instabiel. De Welfen en Ghibellijnen, die respectievelijk voor- en tegenstanders waren van de macht van de paus waren, vochten veel conflicten uit met behulp van huurlingen.
Bij de Slag van de Val di Chiana versloeg de condottiere Giordano Orsini (Siena) Nicolò da Montefeltro (Firenze). Oorspronkelijk ingehuurd door rijke Italiaanse stadstaten om hun activa in een tijd van onophoudelijke oorlogsvoering te beschermen, werden de condottiere belangrijke politieke figuren.
Eens op het hoogtepunt van hun macht, werkten ze vaak samen om hun comfortabele positie te beschermen door het organiseren van een aantal visueel indrukwekkende, maar bijna bloedeloze gevechten, waardoor het echte oorlogvoeren vermeden werd.
Hierdoor, en door hun afhankelijkheid van verouderde middeleeuwse tactiek en wapens, waaronder grote gepantserde ridders, werden ze uiteindelijk weggevaagd of verdreven door de meer moderne legers.
[4] Kempers, Bram, Kunst, macht en mecenaat: het beroep van schilder in sociale verhoudingen 1250 - 1600, 1987, p. 155.
[5] Touring, cit., p. 511.
[6] Touring, cit., p. 510.
[7] Kempers, Bram, Kunst, macht en mecenaat: het beroep van schilder in sociale verhoudingen 1250 - 1600, 1987, 437 ISBN 9029525207.
Wie de sociale achtergrond van de schilderkunst in Siena wil begrijpen, moet allereerst de stadswetten ter hand nemen. Deze wetten waren een belangrijk instrument van machtsuitoefening van vermogende burgers. Ze geven een goed inzicht in de dynamiek van staatsvorming en professionalisering. Bovendien bieden de stedelijke wetten inzicht in het algemene organisatorische, financiële en ideologische kader voor de opdrachtverlening aan schilders. Deze ging uit van een homogene groep welgestelde, zelfbewuste en door handel en bestuur levenswijs geworden burgers, die tegelijk de belangrijkste publieksgroep voor de schilderingen vormde. De goed bewaard gebleven wettelijke regelingen vormen de belangrijkste historische bron om deze schilderingen in hun sociale samenhang te plaatsen. Met behulp van notariële akten, betalingen, een stadskroniek en een op rijm gezette moralistische beschouwing over het samenleven kan het sociale kader van de schilderkunst verder getekend worden (p.140).
[8] Kempers, Bram, Kunst, macht en mecenaat: het beroep van schilder in sociale verhoudingen 1250 - 1600, 1987, pp.159-160.
[9] Fonte Comune di Torrita di Siena
[10] Comune di Siena | www.comune.siena.it



Bibliografia

Il palazzo pubblico e il museo civico di Siena, Mauro Civai, Editore Betti, Siena, 1999

Siena, Sillabe, Livorno, 2008. ISBN 88-8347-416-3

Toscana. Guida d'Italia (Guida rossa), Touring Club Italiano, Milano 2003, p. 536.

In John Hawkwood: An English Mercenary in Fourteenth-Century Italy beschrijft Caferro het leven van een van de meest succesvolle huurlingenleiders, John Hawkwood, waarbij ook weer veel economische aspecten naar voren komen. Het boek biedt een interessante blik op het leven van een huurlingenaanvoerder in het Italië van de veertiende eeuw.

 

 
   

Galleria fotografica Siena

Siena, fotogalerij



   
Palau Salimbeni de Siena   Palazzo Sansedoni Siena   Campanile, Chiesa di San Michele al Monte di San Donato

Piazza Salimbeni

 

  Palazzo Sansedoni   Campanile, Chiesa di San Michele al Monte di San Donato
Loggia superiore del Palazzo Pubblico, Siena   Loggia dei Nove del Palazzo Pubblico   Ambrogio Lorenzetti, Madonna col Bambino (Maestà della Loggia del Palazzo Pubblico di Siena, 1340

Loggia superiore del Palazzo Pubblico, Siena

 

  Loggia dei Nove del Palazzo Pubblico  

Ambrogio Lorenzetti, Madonna col Bambino (Maestà della Loggia del Palazzo Pubblico di Siena, 1340

 



Arte in Toscana | Ambrogio Lorenzetti

Art in Tuscany | The Sala del Mappamondo (the World Map Room) and the lost wheel map of Ambrogio Lorenzetti

Art in Tuscany | The Guidoriccio fresco: a new attribution: Thomas de Wesselow argues that the celebrated fresco, traditionally known as Guidoriccio, in Siena's Palazzo Pubblico, is not by Simone Martini, and proposes an alternative candidate.

Comune Siena | www.comune.siena.it

Carlo Jorritsma, Een plaag van Huurlingen Een verklaring voor het succes van huurlingencompagnieën in veertiende-eeuws Italië | www.dspace.library.uu.nl


Podere Santa Pia is een charmant, comfortabel en authentiek vakantiehuis in het hart van de Maremma, een van de mooiste gebieden in het zuiden van Toscane. Door deze centrale ligging maak je gemakkelijk daguitstappen naar MontalcinoPienzaMontepulciano, Siena, en Grossetto. Zelfs Firenze en Rome zijn in een daguitstap bereikbaar.

Vakantiehuizen in Toscane | Podere Santa Pia

     

Siena
 
Podere Santa Pia, giardino
 
Podere Santa Pia
         

Val d'Orcia" tra Montalcino Pienza e San Quirico d’Orcia

Sant'Antimo
Massa Marittima
         

Podere Santa Pia, een voormalig klooster, heeft  een spectaulair uitzicht over de Valle d'Ombrone, de Tyrrheense kust en het beroemde eiland Montecristo. Bij helder weer is ook Corsica te zien.